بررسی روانشناختی بیماران با زخم های عود کننده آفتی در مراجعین به بخش بیماری های دهان دانشکده دندانپزشکی مشهد-ایران در طی سال های ۸۶-۱۳۸۵

مقدمه: زخم های آفتی عود کننده یکی از شایعترین بیماری های دردناکی هستند که حفره دهان را تحت تاثیر قرار می دهند. عوامل روحی-روانی همیشه به عنوان عوامل مستعد کننده آن مدنظر می باشند. اگرچه ارتباط بین اختلالات روانپزشکی و آفت کمتر به طور کامل در جوامع ایرانی مورد برسی قرار گرفته است. هدف از این تحقیق تعیین نوع و فراوانی اختلالات روانپزشکی در افراد مبتلا به آفت می‏باشد. مواد و روش ها: 35 بیمار که به بخش بیماری های دهان دانشکده دندانپزشکی مشهد ارجاع داده شده بودند وارد این مطالعه گردیدند. یکسری اطلاعات نظیر اطلاعات فردی، تاریخچه و نیز تعداد و نوع زخم عود کننده از بیماران کسب شد. سپس به وسیله پرسش نامه scl90 و مصاحبه روانپزشکی مورد بررسی قرار گرفتند. اطلاعات به دست آمده توسط ارزیابی شخصیتی افراد و همچنین فراوانی اختلالات روانپزشکی بر حسب سن، جنس، سابقه ابتلا و ... به وسیله جداول و نمودارها توصیف گردید. یافته‏ها: از 35 بیمار مبتلا به آفت %7/65، زن و بیشتر بیماران در بازه سنی 30-21 سال بودند. همچنین 3/74% بیماران، مبتلا به نوعی از اختلالات روانپزشکی بوده و بقیه از این نظر طبیعی محسوب گردیدند.در این میان وقوع هم زمان اضطراب و افسردگی خفیف، شایع ترین اختلالات روانپزشکی در افراد مورد مطالعه بود که البته به طور شایع تر در خانم ها وجود داشت. نتیجه گیری: این مطالعه نشان می دهد که اغلب بیماران مبتلا به آفت، دارای نوعی از اختلالات روانپزشکی به خصوص اضطراب، افسردگی و وسواس می باشند. نتایج حاصل از این تحقیق بیانگر این مسئله است که گروه پزشکی مسئول درمان آفت باید به برطرف کردن اختلالات روانی به عنوان یکی از عوامل اتیولوژیک بروز آفت در هنگام درمان توجه کنند.